نویسنده، موظف است در حد توانش، با قلمش مسائل و دغدغه‌های جامعه را منتشر کند. حتی اگر داستان‌ها و دغدغه‌ها، انعکاس زندگی خودش نباشد. چنین است که گاه باید از روابط متعدد عاطفی نوشت و گاه از کودکی افغانی و گاه گله‌های مرد کافه‌چی که سنگینی نگاه مشتریان به فهرست قیمت قهوه‌ها، آزارش می‌دهد.
اما حق مخاطب است که دغدغه‌ها و نگرش‌های شخص گوینده را بشناسد. از این راه، هم بهتر می‌تواند در مورد ادامه‌ی دوستی و رابطه تصمیم بگیرد و هم توان ذهنی‌اش صرف حدس زدن جنبه‌های پنهان نویسنده نمیشود.
بارها در کامنتها از من پرسیده‌اند که برای چه ایران مانده‌ای و برنامه‌ات چیست و به چه فکر میکنی و اولویت‌هایت کدام است و …
آنچه اینجا می‌شنوید بخش کوچکی از پاسخ است. پاسخی که در یک واژه خلاصه می‌شود: «امید به بهبود».
امیدوارم شنیدن این فایلها، گامی کوچک برای شفاف شدن فضای فکری من باشد. در مورد این فایل صوتی، یک توضیح لازم است و آن اینکه «گل‌های آفتابگردان» حتی وقتی هوا ابری است، مسیر خورشید را تعقیب میکنند…
برای دانلود فایل صوتی از لینک زیر استفاده کنید: